Κύριε εκέκραξα προς Σε – Ψαλμός 140ος

Κύριε εκέκραξα προς Σε, εισάκουσόν μου, εισάκουσον μου Κύριε. Ψαλμός ρμ’ (140ος)

Κύριε εκέκραξα προς Σε, εισάκουσόν μου, εισάκουσον μου Κύριε.

Κύριε εκέκραξα προς Σε, εισάκουσόν μου.

Πρόσχες τη φωνή της δεήσεώς μου, εν τω κεκραγέναι με προς σε. Εισάκουσόν μου, Κύριε.

Κατευθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιον σου. Έπαρσις των χειρών μου, θυσία εσπερινή, εισάκουσον μου Κύριε.

Κύριε αμαρτάνων ου παύομαι, φιλανθρωπίας αξιούμενος ου γινώσκω, νίκησόν μου την πώρωσιν, μόνε Αγαθέ, και ελέησόν με.
Κύριε, και τον φόβον σου πτοούμαι, και το πονηρόν ποιείν ου παύομαι, τις εν δικαστηρίω τον δικαστήν ου πτοείται; ή τις ιαθήναι βουλόμενος, τον ιατρόν παροργίζει ως καγώ; Μακρόθυμε Κύριε, επί τη ασθενεία μου σπλαγχνίσθητι, και ελέησόν με.

Οίμοι! τι ομοιώθην εγώ, τη ακάρπω συκή, και πτοούμαι την κατάραν σύν τγ εκκοπή, αλλ’ επουράνιε γεωργέ Χριστέ ο Θεός, την χερσωθείσάν μου ψυχήν, καρποφόρον ανάδειξον, και ως τον άσωτον Υιόν, δέξαι με και ελέησόν με.
Τα πλήθη των πταισμάτων μου πάριδε Κύριε, ο εκ Παρθένου τεχθείς, και πάσας εξάλειψον τας ανομίας μου, λογισμόν μοι παρέχων επιστροφής, ως μόνος φιλάνθρωπος, δέομαι και ελέησόν με.