Προσευχή | proseuxi.gr
Αρχική » Θαυματα » Παναγία η Κουκουζέλισσα

Παναγία η Κουκουζέλισσα

Παναγία η Κουκουζέλισσα

Παναγία η Κουκουζέλισσα και ο Ιώαννης

Η Εικόνα Παναγία η Κουκουζέλισσα βρίσκεται στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους.

Τον 12 αιώνα στο Δυρράχιο της Αλβανίας, κατοικούσε μια χήρα, βουλγαρικής καταγωγής, μαζί με το γιο της, που λεγόταν Ιωάννης. Ήταν ευφυέστατος ο Ιωάννης και είχε ζήλο για τα γράμματα και τον μοναχικό βίο, αλλά ήταν πολύ φτωχός.

Εμαθήτευσε στην Αυτοκρατορική Σχολή της Κωνσταντινουπόλεως και εκεί τον αγαπούσαν όλοι για τα έξοχα χαρίσματα και τις αρετές του. Αρίστευσε στα γράμματα.

Τον ονόμασαν Κουκουζέλην, διότι, όταν τον ερωτούσαν τι έτρωγε, αυτός απαντούσε πάντοτε Κούκον, και ζέλια δηλαδή κουκιά και χόρτα.

Ο Αυτοκράτωρ Κομνηνός τον προσέλαβε στα ανάκτορά του ως μουσικόν, δια την έξοχην και γλυκύτατη φωνή του. Ο Ιωάννης, παρά τις τιμές που απελάμβανε εις τα αυτοκρατορικά ανάκτορα, ελυπείτο. Ήθελε να μονάση. Ήταν ησυχαστής. Ήθελε να αφιερωθεί μακράν της τύρβης «μόνος μόνω Θεώ». Ο πόθος αυτός έγινε μεγαλύτερος, όταν ο Αυτοκράτωρ θέλησε να τον νυμφεύση. Τότε συνέπεσε να μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη ο Ηγούμενος της Ι.Μ. Λαύρας του Αγίου Όρους. Ο Ιωάννης είπε εις αυτόν τον πόθον του και ο Ηγούμενος τον ενίσχυσε.

Όταν ο Ηγούμενος ανεχώρησε δια το Άγιον Όρος, ο Κουκουζέλης, για να μη τον αναγνωρίσουν και του απαγορεύσουν την αναχώρησιν, μεταμφιέσθη και έλαβε την άγουσαν δια το Άγιον Όρος. Έφυγε δε πεζός και έφθασε εις την Αίνον της Θράκης και από εκεί εταξίδευσε μέχρι το Άγιον Όρος δια πλοιαρίου. Πάντα ταύτα έγιναν δια να μη τον πάρουν είδηση και τον ανακαλέση ο Αυτοκράτωρ.

Παρουσιάστηκε στον Ηγούμενο της Μεγίστης Λαύρας, του είπε, ότι εξασκούσε το επάγγελμα του βοσκού και του εζήτησε να τον προσλάβη μοναχό. Ο Ηγούμενος δεν ανεγνώρισε τον μεταμφιεσμένο νέο και δεν θέλησε να τον δεχθή ως μοναχό, δια το νεαρόν της ηλικίας του. Βλέποντας όμως την επιμονή του νέου τον έστειλε να βόσκη τράγους στα βραχόβουνα του Άθω. Ο Αυτοκράτωρ τον ανεζήτησε παντού, ακόμη και στο Άγιον Όρος, αλλά δεν μπόρεσε να τον βρεί.
Ο Ιωάννης στην ερημιά του βουνού, ικανοποίησε τις τάσεις της ψυχής του, δηλαδή να βρεθεί «μόνος μόνω Θεώ».

Κάποτε ένας ερημίτης ησυχαστής είδε από το σπήλαιο του, τον βοσκό ακουμπισμένο στην ποιμαντική ράβδο να ψάλλη ανύποπτος θαυμάσια τροπάρια προς την Παναγία. Ήταν τόση η μελωδικότης της φωνής του, ώστε και τα ζώα σταματούσαν την βοσκή και άκουαν τον υπέροχο ψάλτη.

Ο ερημίτης ανέφερε το γεγονός αυτό εις τον Ηγούμενον, ο οποίος και εκάλεσε τον βοσκό. Ο Κουκουζέλης από τις κακουχίες και τις ασκήσεις είχε αποσκελετωθεί και το μόνον, που του είχε απομείνει, ήταν η ωραιότης της φωνής του. Ως ήτο επόμενον ο Ηγούμενος δεν μπόρεσε να τον αναγνωρίση. Τότε αυτός αναγκάσθηκε να φανερώση εις τον Ηγούμενο ποιος ήταν.

Ύστερα από όλα αυτά ο Ηγούμενος πήγε στην Κωνσταντινούπολη. Παρουσιάστηκε στον Αυτοκράτορα, του είπε, πως ο Κουκουζέλης έγινε μοναχός και τον παρεκάλεσε να του επιτρέψη να παραμείνει στο Μοναστήρι. Ο Αυτοκράτορας συγκατένευσε, εφ’ όσον ο Ιωάννης είχε γίνει πλέον μοναχός και εζήτησε να προσεύχεται υπέρ της σωτηρίας της ψυχής του.

Ο Ιωάννης έμεινε πλέον εις την Μονήν. Έκτισε πλησίον της Μονής ένα κελί και ένα εκκλησάκι των Αρχαγγέλων. Τις 6 ημέρες της εβδομάδας μελετούσε, προσευχόταν και ησκείτο εις το κελί του, την δε Κυριακή πήγαινε και έψαλλε στη Μονή.

Ένα Σάββατο, που εψάλλετο ο Ακάθιστος Ύμνος, είχαν φύγει όλοι οι μοναχοί από την Εκκλησία. Ο Ιωάννης έμεινε μόνος και τελευταίος. Από τις κακουχίες και τις αϋπνίες κατελήφθη από νύστα και ένα είδος νάρκης.

Άκουσε τότε μια φωνή να του λέει σιγανά:

– Χαίρε Ιωάννη! Και είδε μπροστά του το ίνδαλμα της Παρθένου.
– Χαίρε και πάλιν Ιωάννη, άκουσε για δεύτερη φορά. Ρίγος επέρασε το κορμί του, αλλά δεν ξύπνησε.
– Ψάλλε μου, του είπε η φωνή για Τρίτη φορά, και εγώ δεν θα σε εγκαταλείψω. Συγχρόνως, η οπτασία έβαλε στην παλάμη του ένα νόμισμα και έγινε άφαντη.

Συνήλθε τότε ο Κουκουζέλης και είδε στην παλάμη του το νόμισμα! Το νόμισμα εκείνο, οι Πατέρες κατόπιν, το ανήρτησαν στην Εικόνα, την οποίαν έκτοτε ονομάζουν Παναγία η Κουκουζέλισσα. Η Εικόνα (Παναγία η Κουκουζέλισσα) αυτή κάμνει πολλά θαύματα, και το νόμισμα επίσης θαυματουργεί. Ο Ιωάννης μετά ταύτα, έκαμε περισσότερη προσευχή και υμνούσε την Παρθένον. Τόση ήταν η ορθοστασία του, ώστε, κατά την παράδοσιν, εσάπισαν τα πόδια του και έβγαλαν σκουλήκια.

Αλλά ο Ιωάννης επίστευε ακραδάντως και ένα βράδυ είδε και πάλιν στον ύπνο του την Παναγία, η οποία του είπε:

– Από σήμερα θα είσαι υγιής. Και πράγματι! Έγινε υγιής!

Αλλά οι στερήσεις και οι ασκήσεις δια την σωτηρίαν της ψυχής του έπρεπε να τελειώσουν και ο Ιωάννης προείδε τον θάνατό του. Εκάλεσε τότε στο κελί του τους Μοναχούς και τους εζήτησε συγχώρεσι. Έψαλλε ένα τροπάριον στην Παναγία και παρέδωσε το πνεύμα του.

Η Εικόνα της Κουκουζελίσσης βρίσκεται σήμερον εις το παρεκκλήσιον της Μονής, το ευρισκόμενο πλησίον της Πύλης. Είναι αναμμένες μπροστά της τρεις κανδήλες ακοίμητες.

Και μη ξεχνάτε! Εγγραφείτε στο Ενημερωτικό μας Δελτίο για να μαθαίνετε νέα και ενημερώσεις…

Ενημερωτικο Δελτιο

Ακολουθήστε μας:
instagram youtube

Προσφορές - Proseuxi.Shop

Προσθέστε Σχόλιο