«Δεν ξέρω πως γίνεται η φιλονικία»
Δυὸ Γέροντες ζοῦσαν ὡς μοναχοὶ πολλὰ χρόνια μαζὶ καὶ ποτὲ δὲν μάλωσαν. Εἶπε ὁ ἕνας στὸν ἄλλον:
«Ἂς φιλονικήσουμε κι ἐμεῖς μία φορὰ ὅπως ὅλοι οἱ ἄνθρωποι».
Ὁ ἄλλος ἀποκρίθηκε:
«Δὲν ξέρω πῶς γίνεται ἡ φιλονικία».
Καὶ τοῦ λέει ὁ ἀδελφός:
«Νά, θὰ βάλω στὴ μέση ἕνα τοῦβλο. Ἐγὼ θὰ λέω ὅτι εἶναι δικό μου κι ἐσὺ νὰ λές, ὄχι, δικό μου εἶναι, καὶ ἀπὸ δῶ γίνεται ἡ ἀρχή».
Ἔβαλαν πράγματι στὴ μέση ἕνα τοῦβλο. Λέει ὁ ἕνας:
«Αὐτὸ εἶναι δικό μου».
Ὁ ἄλλος εἶπε: «Ὄχι, εἶναι δικό μου».
Εἶπε ὁ πρῶτος:
«Ἔ, ἂν εἶναι δικό σου, πάρ᾿ το καὶ πήγαινε».
Καὶ ἔφυγαν, χωρὶς νὰ βροῦν αἰτία γιὰ φιλονικία.
Μέγα Γεροντικό
Ιερές αποκαλύψεις, οπτασίες, προφητείες, θεοφώτιστα παραγγέλματα εκείνων που αγίασαν το Όρος και αγιάστηκαν εν αυτώ, καταγεγραμμένα σε γλώσσα που μιλά στην ψυχή μας.
Σχετικά άρθρα με «Δεν ξέρω πως γίνεται η φιλονικία»:
Άγιος Πορφύριος: Δεν αρκεί μόνο η δική μου προσευχή
Τι πρέπει να έχει κάποιος πριν να γίνει Πνευματικός;
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Στην προσευχή με πόνο ακολουθεί θεία παρηγοριά
Προσευχή εις το Άγιον Πνεύμα
Γέροντας Αιμιλιανός ο Σιμωνοπετρίτης: Οι νεκροί μας παρακαλούν συνεχώς να τους σκεφτόμαστε
Προσθέστε Σχόλιο