Η τελευταία προσευχή του Αγίου Γεωργίου

Η τελευταία προσευχή του Αγίου Γεωργίου πριν το Μαρτύριο του

«Κύριε και Θεέ μου, Εσύ, στον οποίο εκ γενετής ανήκω και στον οποίο έχω στηρίξει τις ελπίδες μου· Εσύ που μου έδωσες θάρρος και με ετοίμασες γι’ αυτόν τον αγώνα· Εσύ που είσαι η γλυκιά μου ελπίδα, η αψευδής υπόσχεση, ο αναλλοίωτος έρωτας των ιερών ψυχών· Εσύ που κοιτάζεις με προσοχή τις προθέσεις των καρδιών μας και ικανοποιείς τις επιθυμίες μας, προτού ακόμη σου απευθύνουμε με την προσευχή τα αιτήματα μας.

Εσύ, λέγω, βοήθησέ με να φέρω σε αίσιο πέρας αυτόν τον αγώνα, τον οποίο ανέλαβα για την ομολογία του ονόματός σου, και δέξου την ψυχή μου και αφού την διαφυλάξεις ανώτερη από τα πονηρά πνεύματα, συναρίθμησέ την με αυτούς πού από αιώνες ευαρέστησαν σε Εσένα.

Συγχώρεσε δε, Δέσποτα, στο λαό αυτό όσα από άγνοια διέπραξαν σε βάρος μου και αξίωσέ τους αληθώς να Σε γνωρίσουν, διότι είσαι Ευλογητός στους αιώνες των αιώνων».

Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Αγίου Γεωργίου του Μεγαλομάρτυρα και Τροπαιοφόρου
Ὡς τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτής, καὶ τῶν πτωχῶν ὑπερασπιστής, ἀσθενούντων ἰατρός, βασιλέων ὑπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Παραδοσιακό Θυμίαμα – Ιερό Κελί Αγίου Ελευθερίου Αγίου Όρους

Βρειτε εδω

Σχετικά άρθρα με «Η τελευταία προσευχή του Αγίου Γεωργίου»:

Το κομποσχοίνι να το κρατάς συνέχεια
Γέροντας Εφραίμ: Ένα κομποσχοίνι δεν πάει χαμένο
Γιατί ανάβουμε αγνό κερί;
Άγιος Παΐσιος: Από εδώ αρχίζουμε να ζούμε τον Παράδεισο ή την Κόλαση…
Η μέθη είναι καταστροφή του λογικού