Η Εικόνα της Γεννήσεως του Χριστού

Η Εικόνα της Γεννήσεως του Χριστού

Του Σεβ. Μητροπολίτου Μάνης κ. Χρυσοστόμου Γ´

Κάθε εικόνα της Εκκλησίας μας εκφράζει τον θείον και τον ανθρώπινον, τον εγκόσμιον και τον υπερκόσμιον χαρακτήρα της Ορθοδοξίας μας.

Η εικόνα έχει σκοπό διδακτικό.

Μ’ αυτές, ο χριστιανός διευκολύνεται στην προσωπική του κοινωνία με τον Θεό και μαθαίνει την χριστιανική διδασκαλεία.

Ανέκαθεν δε οι πιστοί εξέφραζαν την ευλάβειά τους προς τις άγιες εικόνες προσκυνούντες το εικονιζόμενο και όχι το ξύλο, την ύλη ή το χρώμα.

Ειδικότερα, η εικόνα της Γεννήσεως του Χριστού στηρίζεται σε όσα έγραψαν οι Ευαγγελιστές για το μεγάλο αυτό γεγονός της ελεύσεως του Χριστού στον κόσμο για την σωτηρία μας.

Έτσι κεντρικό πρόσωπο της εικόνας είναι ο Νεογέννητος Χριστός. Το Θείο Βρέφος, ξαπλωμένο στη πτωχική φάτνη και τυλιγμένο με λευκά σπάργανα. Αυτά θυμίζουν την ταφή του Χριστού, το σάβανο και τις κορδέλες. Έπειτα με το πάθος Του και τον θάνατο ο Χριστός νίκησε τον θάνατο και τον διάβολο.

Το σπήλαιο είναι λιτό, συνήθως σκοτεινό που το σκοτάδι αυτό θέλει να δηλώσει ότι η ανθρωπότητα μέχρι την γέννηση του Χριστού ήταν στο σκοτάδι της άγνοιας. Μέσα όμως στο σκοτάδι αυτό του σπηλαίου λάμπει ο Ήλιος της Δικαιοσύνης, ο Χριστός, που έρχεται να φωτίσει με την αλήθεια την οικουμένη.

Στην φάτνη η παρουσία δύο ζώων (συνήθως ένα βόδι και ένα γαϊδουράκι) βασίζεται στην προφητεία του Ησαΐα: «έγνω βους τον κτησάμενον και όνος την φάτνην του κυρίου αυτού, Ισραήλ δε με ουκ έγνω και ο λαός με ου συνήκεν». (Ησ. 1, 3)

Μη έχοντας βρει θέση ανάμεσα στους ανθρώπους και τις πολύβουες πολιτείες γιατί δεν τον δέχθηκαν, ο Χριστός καταδέχεται, ταπεινά, απλά κενωτικά, να βρει θέση κοντά στα άλογα ζώα, μέσα στη φάτνη.

Κοντά στο θείο Βρέφος είναι η Μητέρα Του, η Θεοτόκος, η Παναγία. Είναι συνήθως ξαπλωμένη η γονατιστή. Αποτελεί το δεύτερο βασικό πρόσωπο της Εικόνας. Είναι ντυμένη στα κόκκινα γιατί το κόκκινο συμβολίζει ότι είχε τον Θεό μέσα της. Δηλώνει την συμμετοχή του ανθρωπίνου γένους στο σχέδιο του Θεού για την σωτηρία του ανθρώπου.

Στο κάτω μέρος της εικόνας είναι ο δίκαιος Ιωσήφ, ο οποίος είναι σκεπτικός γιατί δεν μπορεί να καταλάβει πως έγινε αυτό το θαύμα. Μπροστά του ένας άσχημος γέρος άνθρωπος που συμβολίζει τον Πειρασμό ο οποίος προσπαθεί να σπείρει αμφιβολίες στην ψυχή του Ιωσήφ σχετικά με την καθαρότητα της Παναγίας, να σπείρει απιστία στο μέγα Μυστήριο της Σαρκώσεως του Λόγου, που συντελέσθηκε εκ Πνεύματος Αγίου και Παρθένου Μαρίας. Σχεδόν πάντα ο Ιωσήφ βρίσκεται χωριστά από την Παναγία και το Θείο Βρέφος γιατί δεν είναι ο πατέρας του Βρέφους, αλλά απλά ο προστάτης Του κατά το θείο θέλημα.

Στο επάνω μέρος της εικόνας, εικονίζεται ο χορός των Αγγέλων. Οι Άγγελοι δεν σκεπάζουν το πρόσωπο τους μπροστά στο Θεό, αλλά έκπληκτοι και με ανέκφραστη χαρά κοιτούν το Νήπιον. Ακούμε στους Χαιρετισμούς! «Πάσας φύσις Αγγέλων κατεπλάγη το Μέγα της Σης ενανθρωπήσεως έργον». Οι Άγγελοι ανέρχονται στον ουρανό και κατεβαίνουν στη γη και ψάλλουν τον ύμνο «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία» (Λουκ. 2,14). Ένας άγγελος ξεχωρίζει στα δεξιά και πηγαίνει να αναγγείλει το χαρμόσυνο γεγονός στους ποιμένες.

Οι ποιμένες, απλοϊκοί άνθρωποι, συμβολίζουν τους απλοϊκούς, πτωχούς και αγραμμάτους ανθρώπους. Κοντά σ’ αυτούς και οι σοφοί Μάγοι με τα Δώρα τους, που συμβολίζουν τους επιστήμονες, τους μορφωμένους ανθρώπους. Και αυτοί ταπεινώνονται μπροστά στον νεογέννητο Χριστό. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Μάγοι δεν έχουν την ίδια ηλικία ούτε είναι από την ίδια φυλή, απόδειξη ότι ο Χριστός καλεί όλους τους ανθρώπους κοντά του, κάθε ηλικία και κάθε φυλή.

Οδηγό τους οι Μάγοι έχουν το αστέρι, το οποίο συνήθως έχει τρεις ακτίνες που καταλήγουν στο θείο Βρέφος, δηλώνει της συμμετοχής και των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδος στο σχέδιο του Θεού για την σωτηρία και επάνοδο του ανθρώπου στο χαμένο Παράδεισο με την πτώση του Αδάμ και της Εύας. Γι’ αυτό και ο Χριστός είναι ο «νέος Αδάμ» και η Παναγία η «νέα Εύα».

Συχνά, ακόμη, κάτω κάτω εικονίζεται εικονίζεται και το πρώτο λουτρό του Νηπίου γεγονός που δείχνει ο Ιησούς εκτός από Θεός ήταν και άνθρωπος τέλειος. Ο Χριστός είναι ο Θεάνθρωπος.

Η ίδια λοιπόν η εικόνα της Γεννήσεως του Χριστού μας αφηγείται το ιδιαίτερο αυτό γεγονός. Αυτή η εικόνα, ειδικά, μαρτυρεί την εγγύτητα Θεού προς τον άνθρωπο. Επιβεβαιώνει το βασικότατο γεγονός, πως ο Υιός και Λόγος του Θεού έγινε άνθρωπος για να μας λυτρώσει από την αμαρτία, το κακό. Για να θεωθούμε εμείς, τα πλάσματά Του.

Ας προσκυνούμε, λοιπόν, με ευλάβεια και πιστή την εικόνα της Γεννήσεως του Χριστού μας και ας προσευχώμεθα να γεννηθεί ο Χριστός μέσα μας, στη φάτνη της ψυχής μας.

Και μη ξεχνάτε! Εγγραφείτε στο Ενημερωτικό μας Δελτίο για να μαθαίνετε νέα και ενημερώσεις…

Ενημερωτικο Δελτιο

Σχετικά άρθρα με «Η Εικόνα της Γεννήσεως του Χριστού»:

Οι άνθρωποι που ανήκουν στην Εκκλησία του Χριστού…
Η αξιοποίηση των δώρων του Θεού
Χριστούγεννα 2018: Το άστρο της Βηθλεέμ, που ακόμα λάμπει…
Η ειρήνη δώρο του Χριστού – Χριστούγεννα

Ακολουθήστε μας:
facebook twitter googleplus