Ελληνική Επανάσταση του 1821 και η προστασία από την Υπέρμαχο Στρατηγό

Ελληνική Επανάσταση του 1821 και η προστασία από την Υπέρμαχο Στρατηγό

«Χαίρε, ως βροντή τους εχθρούς καταπλήττουσα» (Δ’ Χαιρετισμοί)

«Χαίρε, Κυρία Θεοτόκε, που σαν βροντή τρομοκρατείς τους εχθρούς».

Το Αγιορείτικο Θυμίαμα είναι αυθεντικό μοναστηριακό προϊόν. Φτιάχνεται με προσωπική φροντίδα & προσευχή από κελλιώτες μοναχούς.
Αγοράστε το μοναδικό Αγιορείτικο Μοσχοθυμίαμα εδώ.

Είναι απορίας άξιο πως η Μητέρα του πράου και «ταπεινού τη καρδία» Ιησού παρομοιάζεται από τον Ιερό Υμνογράφο ως βροντή που τρομοκρατεί και τσακίζει τους εχθρούς! Η απάντηση στην απορία μας δεν είναι δύσκολη. Αρκεί να θυμηθούμε ότι ο Υιός και Θεός της, ο Κύριος Ιησούς Χριστός, είναι «σημείον αντιλεγόμενον» (Λουκ. β’ 34). Φωτίζει και σώζει όσους πιστεύουν σ’ Αυτόν, αλλά και συντρίβει όσους επίμονα Τον αρνούνται και Τον πολεμούν. Είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της Εκκλησίας μας. Όποιος πέφτει επάνω σ’ αυτόν τον λίθο με εχθρικές διαθέσεις, τσακίζεται. Και σ’ όποιον υπερήφανο και αλαζόνα πέφτει ο λίθος αυτός, τον τσακίζει και τον σκορπίζει σαν σκόνη.

Η Θεοτόκος, ως η κατεξοχήν διάκονος του μυστηρίου της Ενανθρωπήσεως του Υιού του Θεού, μετέχει στη διπλή δραστικότητα του Υιού της:

«Καταλάμπει» τους πιστούς και «καταπλήτει» τους εχθρούς.

Ως εχθρούς θα εννοήσουμε τους εχθρούς της ψυχής και του Έθνους.

Επειδή πλησιάζει η εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, που είναι διπλή γιορτή «της πίστης και της λευτεριάς», στο άρθρο μας θα αναφερθούμε σε μια πτυχή του θέματος.

Θα εξετάσουμε πως προστάτευσε η Υπέρμαχος Στρατηγός την Πατρίδα μας στα δύσκολα χρόνια του Οθωμανικού ζυγού και στην Ελληνική Επανάσταση του 1821.

Και μόνο το γεγονός ότι καθορίστηκε η έναρξη της Επαναστάσεως την ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου φανερώνει πόσο οι σκλαβωμένοι Έλληνες στήριζαν τις ελπίδες τους στην Κυρία Θεοτόκο. «Πάσα διάνοια των πιστών παρέμενε εστραμμένη προς την Υπέρμαχον της Ορθοδοξίας Στρατηγόν», σημειώνει ο εθνικός μας ιστορικός Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος.

Υπάρχουν και μαρτυρίες ξένων περιηγητών. Οι οποίοι περιγράφουν πόσο πολύ εντυπωσιάζονταν που έβλεπαν στα σπίτια τους αναμμένο το καντηλάκι στην εικόνα της Παναγίας, κι ας μην είχαν ψωμί να φάνε οι υπόδουλοι Έλληνες. Επίσης εκπλήσσονταν που έβλεπαν στις εκκλησίες τις Ελληνίδες γονατιστές μπροστά στο εικόνισμα της Παναγίας! Τι θερμές ικεσίες, πόσες γονυκλισίες, πόσα σταυροκοπήματα!

Πόσο πολύ εμπιστεύονταν οι Έλληνες στην προστασία της Παναγίας!

Κι η Παναγία η Μανούλα θέριευε την αποσταμένη ελπίδα του ραγιά, τους έδινε κουράγιο να αντέξουν στις απάνθρωπες πιέσεις των Τούρκων, στους βίαιους εξισλαμισμούς, στα Μαρτύρια! Τους στήριζε να μείνουν όρθιοι, Χριστιανοί, Έλληνες!

Κι όταν μια χούφτα άνθρωποι πήραν τα όπλα να πολεμήσουν «για του Χριστού την πίστη την αγία και της Πατρίδος την ελευθερία», στην Παναγία κατέφυγαν οι οπλαρχηγοί και οι καπεταναίοι να ζητήσουν τη Χάρη της. Την Παναγία επικαλούνταν οι ναυτικοί στις δύσκολες αποστολές τους. Κι όταν μετά από περιπέτειες πατούσαν το πόδι τους στη στεριά, πήγαιναν στο Ναό της να προσφέρουν το τάμα τους στη Θεοτόκο.

Κάποια στιγμή που κλονιζόταν η Επανάσταση στην Πελοπόννησο, διότι αποσύρθηκαν οι άλλοι οπλαρχηγοί, ο Κολοκοτρώνης κατέφυγε στο εκκλησάκι της Παναγίας στο Χρυσοβίτσι και την παρακάλεσε θερμά λέγοντας:

«Παναγία μου, βοήθησε και τούτη τη φορά τους Έλληνες να ψυχωθούν».

Έπειτα βγήκε από τον ιερό Ναό και είπε στα παλληκάρια του:

«Ο Θεός υπέγραψε τη λευτεριά της Ελλάδος και δεν θα πάρει πίσω την υπογραφή Του».

Ο Κωνσταντίνος Κανάρης την Παναγία επικαλέστηκε να χαρίσει στους Έλληνες το τρόπαιο, όταν έπλεε στη Χίο να ανατινάξει την τουρκική ναυαρχίδα του Καρά Αλή.

Οι Σπετσιώτες το 1822 στην Παναγία την Αρμάτα απέδωσαν την απόκρουση του Οθωμανικού στόλου που κατευθυνόταν προς την Αργολίδα, για να διασπάσει την πολιορκία του Ναυπλίου.

Ο οπλαρχηγός Γεώργιος Καραϊσκάκης μπροστά στην εικόνα της Παναγίας της Προυσιώτισσας γονάτισε, όταν αρρώστησε βαριά, και την παρακάλεσε θερμά να τον θεραπεύσει λέγοντας:

«Παναγία μου, κάνε με καλά να πολεμήσω για την ελευθερία της Πατρίδος μου, κι εγώ θα σ’ ασημώσω». Και, ω του θαύματος! Έγινε καλά από φυματίωση, που θέριζε την εποχή εκείνη.

Ο στρατηγός Μακρυγιάννης γονάτιζε μπροστά στην εικόνα της Παναγίας και προσευχόταν με δάκρυα λέγοντας:

«Δώσε, Θεοτόκε, την υγείαν, όσοι παθόντες έρχονται εις την χάρη σου, Βαγγελίστρα μου, δια να δοξασθεί ο πανάγαθος Θεός και να ιδούνε οι τύραγνοι τι εστί Θεός παντουργός και η βασιλεία Του».

Να καταφεύγουμε κι εμείς στην προστασία της Παναγίας μας. Γνωρίζουμε σε πόσο δεινή θέση βρίσκεται η Πατρίδα μας. Όχι μόνο από την οικονομική κρίση που ταλανίζει τον τόπο μας, αλλά κυρίως από την ηθική παραλυσία.

Παρόλο όμως που βρισκόμαστε στο μάτι του κυκλώνα, έχουμε τη βεβαιότητα ότι αν εκδηλώσουμε πραγματική μετάνοια ως Έθνος και ως λαός και ζητήσουμε με ταπείνωση την άμαχη προστασία της Παναγίας, η Υπέρμαχος Στρατηγός θα κάνει πάλι το θαύμα της. Θα προστατεύσει την Πατρίδα μας από τα έθνη «τα τους πολέμους θέλοντα». Θα την βοηθήσει να μείνει στητή κι ολόρθη. Θα φέρει το ποθούμενο και στις αλύτρωτες Πατρίδες μας. Οπότε θα ψάλουμε περιχαρείς και συγκινημένοι οι πιστοί τον Ακάθιστο Ύμνο. Θα της αποδώσουμε τα νικητήρια ψάλλοντας με ιερό ενθουσιασμό: