Παρασκευή Σπυρίδου
Ο Θεός σώζει τους πιστούς!
Ο Θεός σώζει τα παιδιά του – Ο Θεός των Χριστιανών είναι μεγάλος…
«…Ἠλπίκαμεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι σωτὴρ πάντων ἀνθρώπων, μάλιστα πιστῶν» (Α΄ Τιμ. 4,10)
Ο ηρωισμός του αποστόλου Παύλου, αγαπητοί μου, προκαλεί το θαυμασμό καθενός που μελετά τη ζωή του. Γιατί ο απόστολος αυτός, όπως και οι άλλοι βέβαια, αντιμετώπισε θύελλες και καταιγίδες πειρασμών, υποβλήθηκε σε θυσίες και κόπους μεγάλους, αγωνίστηκε εναντίον ιουδαίων και εθνικών, δέχτηκε ονειδισμούς κι άκουσε ύβρεις, φυλακίστηκε, ξυλοκοπήθηκε, λιθοβολήθηκε, κινδύνευσε πολλές φορές, πάλεψε με ανθρωπόμορφα θηρία· έβλεπε μπροστά του το θάνατο, και τόσο είχε εξοικειωθεί με την ιδέα του θανάτου ώστε έγραφε «Καθ’ ημέραν αποθνήσκω», πεθαίνω καθημερινώς (Α΄ Κορ. 15,31).
Αληθινά! Η ζωή του αποστόλου Παύλου είναι ζωή ενός ήρωα, ενός μεγάλου ήρωα της παγκοσμίου ιστορίας, που αγωνίστηκε με ακατάβλητο θάρρος όχι για έναν επίγειο – εφήμερο σκοπό, αλλά για τη διάδοση της πίστεως του Χριστού, την εξάπλωση της Εκκλησίας του, τη σωτηρία του κόσμου.
Αλλά από που αντλούσε το θάρρος αυτό; Ποια ήταν η μυστική πηγή, απ’ την οποία ο απόστολος Παύλος έπαιρνε ακατάπαυστα δυνάμεις για να συνεχίζει τους αγώνες του;
Ο ίδιος, αγαπητοί μου, στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα, αν προσέξατε, αναφέρει κάτι το οποίο μας δίνει την εξήγηση του θαυμαστού αυτού φαινομένου. Γράφοντας στο μαθητή του Τιμόθεο, τον πρώτο επίσκοπο της Εφέσου, λέει τα εξής αξιομνημόνευτα λόγια· «Εἰς τοῦτο γὰρ καὶ κοπιῶμεν καὶ ὀνειδιζόμεθα, ὅτι ἠλπίκαμεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι σωτὴρ πάντων ἀνθρώπων, μάλιστα πιστῶν»· γι’ αυτό, λέει, και κοπιάζουμε και υπομένουμε χλευασμούς, γιατί έχουμε στηρίξει την ελπίδα μας στο ζωντανό Θεό, ο οποίος είναι σωτήρας όλων των ανθρώπων και μάλιστα εκείνων που πιστεύουν σ’ αυτόν (Α΄ Τιμ. 4,10).
Η πίστη, να η άγκυρα του Παύλου· αυτή είναι που τον κρατούσε, αυτή τον στήριζε, αυτή τον παρηγορούσε, αυτή τον ενίσχυε· αυτή την ώρα των φοβερών πειρασμών του δεν τον άφηνε να καταποντισθεί και να χαθεί.
Πίστευε ο Παύλος στο Θεό, στο «ζωντανό Θεό», όχι σε νεκρά και άψυχα είδωλα, που δεν βλέπουν, δεν ακούνε, δεν μιλάνε. Τα είδωλα είναι ύλη από τη γη, μάρμαρο, ξύλο, μέταλλο, «αργύριον και χρυσίον»· είναι «έργα χειρών ανθρώπων» (Ψαλμ. 134,15), άνθρωποι τα κατασκεύασαν με τα χέρια τους. Ο απόστολος δεν πίστευε στους απατηλούς «θεούς των εθνών», σε πλάνες θεότητες που δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά «δαιμόνια» (έ.α. 95,5).
Ο Παύλος πίστευε στο «ζωντανό Θεό»· εκείνον που δεν είναι δημιούργημα κανενός, αλλά είναι αυτός ο Δημιουργός του παντός. Ο Θεός του Χριστιανού, εν αντιθέσει με τους «θεούς» αυτούς, τα άψυχα είδωλα, τα νεκρά και κουφά και τυφλά και βουβά κι αμίλητα ινδάλματα του κόσμου, είναι «Θεὸς ζῶν»· δηλαδή, ακούει και απαντά, βλέπει και διακρίνει, παρακολουθεί τα έργα των ανθρώπων όπως φαίνονται εξωτερικά και σταθμίζει τα εσωτερικά κίνητρα απ’ τα οποία προέρχονται. Δεν μένει αδιάφορος απέναντι στα ποιήματά του, αλλά ενδιαφέρεται για τα πλάσματά του· μεριμνά, συντηρεί και κυβερνά τον κόσμο του. Ο Θεός σώζει και προστατεύει όλους τους ανθρώπους, ιδίως όμως εκείνους που πιστεύουν σ’ αυτόν και ζουν σύμφωνα με το άγιο θέλημά του και τις θείες εντολές του.
Η πίστη λοιπόν, αυτή στάθηκε η μυστική πηγή του θάρρους, της υπομονής, της αυταπαρνήσεως του αποστόλου Παύλου, αλλά και των άλλων αποστόλων και όλων των μαρτύρων και των αγίων της πίστεώς μας, που καθένας τους σήκωσε το δικό του σταυρό.
Αυτή την πίστη, αγαπητοί μου, να καλλιεργήσουμε κ’ εμείς· και να τη φυλάξουμε βαθειά μέσα στην καρδιά μας, αν έχουμε αποφασίσει να βαδίσουμε σταθερά και μέχρι τέλους το δύσκολο δρόμο της αρετής.
Ο Θεός μας είναι ο σωτήρας «πάντων ανθρώπων, μάλιστα πιστών»· ο Θεός σώζει δηλαδή βέβαια όλους τους ανθρώπους αφού όλοι είναι δικά του πλάσματα, ιδιαιτέρως όμως σώζει όσους έχουν πίστη σ’ αυτόν, τον γνώρισαν, τον επικαλούνται κι απολαμβάνουν τη χάρη του. Αυτή η βεβαίωση του αποστόλου Παύλου, που δεν είναι μια παρηγοριά με λόγια αλλά βγαίνει μέσα απ’ τη ζωή του, είναι για μας η καλύτερη βοήθεια που μπορούσε να μας δοθεί.
Χωρίς την πίστη αυτή, χωρίς την πεποίθηση ότι από πάνω μας στέκει προστάτης παντοδύναμος ο Κύριός μας, είναι δύσκολο -για να μην πούμε αδύνατο- να κάνουμε έστω και ένα βήμα και να προχωρήσουμε. Μπροστά στα εμπόδια του κόσμου, τους πειρασμούς και τις απειλές του εχθρού δειλία θα καταλάβει τις ψυχές μας, πανικός θα μας κυριεύσει και τρομαγμένοι θα τραπούμε σε φυγή, θα εγκαταλείψουμε τον αγώνα που αρχίσαμε, θα προδώσουμε τις αρχές που θέσαμε στον εαυτό μας, θα γελοιοποιηθούμε στα μάτια του κόσμου που περίεργος μας παρακολουθεί.
Προστάτης πάνω μας είναι ο Θεός. Αμφιβάλλουμε; Αν αμφιβάλλουμε, δεν έχουμε παρά να μελετήσουμε την ιστορία, τους βίους των αγίων, σύγχρονα παραδείγματα πιστών ανθρώπων, για να δούμε πως ο Θεός προστατεύει με μια τελείως εξαιρετική φροντίδα και εύνοια τους πιστούς του δούλους και τους σώζει με χίλιους τρόπους από μύριους κινδύνους. Ο απόστολος Πέτρος βεβαιώνει· «Οἶδε Κύριος εὐσεβεῖς ἐκ πειρασμοῦ ῥύεσθαι» (Β΄ Πέτρ. 2,9), γνωρίζει ο Κύριος τρόπους με τους οποίους σώζει στην κατάλληλη στιγμή τους πιστούς του δούλους από τον πειρασμό.
Ναι, τους σώζει! Τι και αν ο σατανάς μαίνεται εναντίον των πιστών Χριστιανών; τι και αν οι πιστοί είναι λίγοι και οι εχθροί τους πολλοί – αναρίθμητοι; τι και αν οι ευσεβείς είναι σαν τα άκακα αρνάκια και οι εχθροί τους σαν λύκοι έτοιμοι να τους κατασπαράξουν; τι και αν οι πιστοί είναι αγράμματοι, ενώ οι εχθροί καυχώνται για τις γνώσεις τους και τις επιστήμες τους; Απ’ όλα ο Θεός σώζει τα παιδιά του.
Ο Θεός των Χριστιανών είναι μεγάλος. «Τίς Θεὸς μέγας ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν;» (Ψαλμ. 76,14). Ποιος μπορεί να συγκριθεί μαζί του; «Οὗτος ὁ Θεὸς ἡμῶν, οὐ λογισθήσεται ἕτερος πρὸς αὐτόν» (Βαρ. 3,36). Ποιος είναι όμοιος μ’ αυτόν (βλ. Β΄ Παρ. 6,14. Ψαλμ. 34,10· 70,19· 85,8). Κανείς. Αυτούς λοιπόν, που ελπίζουν σ’ αυτόν, εφ’ όσον τον πιστεύουν και τον επικαλούνται, δεν θα τους αφήσει να χαθούν.
Αυτός θα χαλινώσει την ορμή και την επιθετικότητα του σατανά· αυτός θα πυκνώσει τη μικρή τους φάλαγγα με μαχητάς που καθένας τους θα μπορεί να τρέπει σε φυγή μυριάδες εχθρούς (πρβλ. Δευτ. 32,30, Ιησ. Ναυή 23,10)· αυτός θα αναδείξει τα αρνάκια σε λέοντας πυρ πνέοντας (πρβλ. Β΄ Μακ. 9,7) και θα τους δώσει τη νίκη. Αυτός θα «καταισχύνῃ τοὺς σοφούς» (Α΄ Κορ. 1,27). Αυτός… Ω, εάν έλειπε η προστασία του Θεού, οι Χριστιανοί θα είχαν σβήσει από το πρόσωπο της γης· γιατί ήταν φύσει αδύνατον να νικήσουν οι λίγοι τους πολλούς, οι ασθενείς τους ισχυρούς, οι μωροί τους σοφούς (βλ. έ.α. 1,25).
Ο Θεός σώζει τους πιστούς! Και πως όχι; Αφού φροντίζει για όλους και για όλα -και η φροντίδα του επεκτείνεται και φτάνει μέχρι και τα τελευταία πλάσματα της δημιουργίας του, μέχρι και τα θηρία της ζούγκλας, μέχρι και τους κακούργους και τους αχαρίστους-, πως δεν θα φροντίσει και δεν θα προστατεύσει εκείνους που μέρα και νύχτα έχουν την καρδιά τους στραμμένη σ’ αυτόν, και απ’ αυτόν περιμένουν βοήθεια, προστασία, έλεος, δικαίωση; Είναι δυνατόν ο Θεός να «μὴ ποιήσῃ τὴν ἐκδίκησιν τῶν ἐκλεκτῶν αὐτοῦ τῶν βοώντων πρὸς αὐτὸν ἡμέρας καὶ νυκτὸς καὶ μακροθυμῶν ἐπ᾽ αὐτοῖς;». Αδύνατον. Αργεί, αλλά δεν λησμονεί. Μπορεί να αναβάλλει, σύντομα όμως θα κάνει την επέμβαση σου. «Λέγω ὑμῖν ὅτι ποιήσει τὴν ἐκδίκησιν αὐτῶν ἐν τάχει» (πρβλ. Λουκ. 18,7).
Με την πίστη αυτή, αγαπητοί μου, ότι ο Θεός είναι «σωτήρ πάντων ανθρώπων, μάλιστα πιστών», να προχωρούμε κ’ εμείς στη ζωή μας γεμάτοι ελπίδα, ότι ο Κύριος θα μας σώσει «απ’ το στόμα λιονταριού» και «από παντός έργου πονηρού» και θα ασφαλίσει τις ψυχές μας «εις την βασιλείαν αυτού την επουράνιον», σύμφωνα με λόγια του αποστόλου Παύλου από την άλλη επιστολή του στον Τιμόθεο· «ὁ Κύριός μοι παρέστη καὶ ἐνεδυνάμωσέ με… καὶ ἐρρύσθην ἐκ στόματος λέοντος. καὶ ῥύσεταί με ὁ Κύριος ἀπὸ παντὸς ἔργου πονηροῦ καὶ σώσει εἰς τὴν βασιλείαν αὐτοῦ τὴν ἐπουράνιον» (Β΄ Τιμ. 4,17-18). Αμήν, γένοιτο!
† επίσκοπος Αυγουστίνος
Άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της ιεράς μητροπόλεως Αιτωλίας & Ακαρνανίας
«Κοσμάς ο Αιτωλός» Μεσολόγγι, φύλλο 234-235 – 1-11 Φεβρ. 1940 σελ 11-12
Και μη ξεχνάτε! Εγγραφείτε στο Ενημερωτικό μας Δελτίο για να μαθαίνετε νέα και ενημερώσεις…
Σχετικά άρθρα:
Απόστολος Κυριακής ΙΕ´ Λουκά 21-1-2018
Απάλλαξε με από τον Πονηρό
Θεία Λειτουργία στη Θεσσαλονίκη για την Ειρήνη και τη Μακεδονία
Αγρυπνία Οσίου Νικηφόρου του Λεπρού & Ευθυμίου Μεγάλου
Καστοριάς Σεραφείμ: Βοηθήστε τη Μακεδονία
Προσθέστε Σχόλιο