Παρασκευή Σπυρίδου
Σύντομος βίος της Αγίας Παρασκευής της Οσιοπαρθενομάρτυρος
Ομιλία στη μνήμη της αγίας ενδόξου μεγαλομάρτυρος Παρασκευής – Σύντομος βίος της Αγίας Παρασκευής της Οσιοπαρθενομάρτυρος
Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου – Αρχιμανδρίτου Φωτίου Ιωακείμ
Πανέορτη πανήγυρη και ημέρα πνευματικής αγαλλίασης η σημερινή, αγαπητοί αδελφοί, την οποία συγκάλεσε και κάθε χρόνο τέτοια ημέρα συγκαλεί η πανένδοξος οσιοπαρθενομάρτυς Παρασκευή η θαυματουργός.
Η πανθαύμαστη αυτή μάρτυς του Χριστού, στον ναό της οποίας μαζευτήκαμε για να την τιμήσουμε με ύμνους και ωδές πνευματικές και να δοξάσουμε τον Θεό, που τόσο δοξάζει τους αγίους Του, γεννήθηκε σ᾽ ένα χωριό κοντά στη Ρώμη κατά τους χρόνους του ειδωλολάτρη και διώκτη των χριστιανών αυτοκράτορα Αδριανού (117-138). Οι γονείς της ήταν ενάρετοι χριστιανοί, ονομαζόμενοι Αγάθωνας και Πολιτεία, και επειδή δεν μπορούσαν να αποκτήσουν παιδί, παρακαλούσαν γι᾽ αυτό θερμά τον Κύριο. Και ο Θεός, που εκπληρώνει το θέλημα αυτών, που Τον αγαπούν και Τον επικαλούνται με πίστη, τους χάρισε ως καρπό προσευχής μία θυγατέρα, την οποία, επειδή γεννήθηκε κατά την ημέρα Παρασκευή, αλλά και από ευλάβεια προς το πάθος του Χριστού μας, ονόμασαν στο άγιο Βάπτισμα Παρασκευή.
Η Παρασκευή κατέστη σκεύος εκλογής και δοχείο των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος ήδη από την παιδική της ηλικία. Δεν αγάπησε τα παιγνίδια και τις παιδικές χαρές. Μόνη χαρά και εντρύφημά της ήταν να μελετά τον λόγο του Θεού στο σπίτι της και να μετέχει στις ιερές Ακολουθίες και στα Μυστήρια στην Εκκλησία. Εδώ να τονίσουμε αυτό, που λένε και σύγχρονοι μεγάλοι Γέροντες και φαίνεται στους βίους πολλών αγίων, το πόσο σπουδαίο ρόλο διαδραματίζει η αγία ζωή των γονέων και η προσευχή τους, και μάλιστα όταν κυοφορείται ένα παιδί, στο να γίνει άνθρωπος αρετής και αγιότητας το τέκνο τους, ήδη «εκ κοιλίας μητρός αυτού».
Όταν ήταν περίπου είκοσι ετών η Παρασκευή, εκοιμήθησαν εν Κυρίω οι γονείς της. Τότε αυτή μοίρασε τα πλούτη της στους πτωχούς και αποσύρθηκε σε γυναικείο μοναστήρι, για να λατρεύει εκεί απερίσπαστα τον αγαπημένο της Νυμφίο Χριστό. Μετά από κάποιο διάστημα ενάρετης μοναχικής ζωής, φλεγόμενη από την αγάπη του Κυρίου, αλλά και διψώντας να κηρύξει στους σκοτισμένους από την ειδωλολατρία ανθρώπους της εποχής της το Ευαγγέλιο για να σωθούν, ζήτησε ευλογία από την ηγουμένη της και άρχισε να περιοδεύει πόλεις και χωριά εκεί στην Ιταλία, σαν άλλος απόστολος, επιστρέφοντας σε θεογνωσία πλήθος ειδωλολατρών. Βλέποντας τούτο οι Εβραίοι σ᾽ εκείνα τα μέρη την πίστη του Χριστού να εξαπλώνεται με το κήρυγμα της αγίας, φθόνησαν, και την κατάγγειλαν στον νέο αυτοκράτορα Αντωνίνο τον Ευσεβή (138-161).
Βίος της Αγίας Παρασκευής της Οσιοπαρθενομάρτυρος
Ο αυτοκράτορας πρόσταξε και τη συνέλαβαν και την οδήγησαν μπροστά του. Βλέποντας το θαυμαστό της κάλλος, ένα κάλλος που αύξανε η πνευματική ωραιότητα της αγίας της ψυχής και ακτινοβολούσε στο πρόσωπό της, έμεινε έκθαμβος, και προσπάθησε με κολακείες στην αρχή να τη μεταστρέψει στη γνώμη και την πίστη του. Και ύστερα, την απείλησε να της δώσει φρικτά βασανιστήρια. Αλλ᾽ η Παρασκευή, δυναμωμένη από τη Χάρη του Θεού, καθόλου δεν δειλίασε, αλλά με ανδρεία ήλεγξε τον τύραννο και αρνήθηκε τις βδελυρές του προτάσεις. Γεμάτος θυμό αυτός, άρχισε τα βασανιστήρια: Πρώτα, πρόσταξε και της φόρεσαν πυρακτωμένη περικεφαλαία. Ύστερα, της ξερρίζωσαν τα στήθη και την έριξαν πληγωμένη στη φυλακή, με μια ασήκωτη πέτρα πάνω στο στήθος της. Άγγελος όμως Κυρίου εμφανίστηκε, σήκωσε τον βαρύ λίθο από επάνω της και θεράπευσε εντελώς τις πληγές της.
Τα βασανιστήρια της αγίας συνεχίσθηκαν την επόμενη: Την έριξαν σ᾽ ένα καζάνι, όπου έκαιαν μέσα λάδι και πίσσα. Αλλ᾽ η δρόσος του Αγίου Πνεύματος τη διαφύλαξε και πάλιν αβλαβή, σε σημείο που απόρησε ο Αντωνίνος και νόμισε πως δεν έκαιαν τα φλογισμένα εκείνα υλικά μεσ᾽ το καζάνι. Γι᾽ αυτό, πλησίασε και είπε στην αγία να τον ραντίσει μ᾽ αυτά στο πρόσωπο. Και όταν το έπραξε η αγία, αμέσως τυφλώθηκε! Άρχισε τότε μέσα σε φρικτούς πόνους να φωνάζει και να ικετεύει την αγία να τον θεραπεύσει και να πιστεύσει στον Θεό που κήρυττε. Γεμάτη ανεξικακία η Παρασκευή και μιμούμενη τον εσταυρωμένο Ιησού, που προσευχόταν για τους σταυρωτές Του, ευχήθηκε για τον ασεβή τύραννο, που αμέσως θεραπεύθηκε και πίστεψε στον Χριστό και βαπτίστηκε μαζί με όλη τη φρουρά του. Γι᾽ αυτό και επωνομάσθηκε ο Ευσεβής (AntoninusPius).
Ελεύθερη πια η αγία, αφέθηκε να κηρύττει τον Χριστό και σ᾽ άλλες περιοχές, μέχρι που ξανασυνελήφθη από τον διοικητή μιας πόλης, ονόματι Ασκληπιό. Παραδόθηκε ξανά και σε άλλα φρικτά μαρτύρια, από τα οποία διαφυλάχθηκε και πάλιν αβλαβής με τη Χάρη του Θεού και τέλος υπέστη τον δια ξίφους θάνατο, λαμβάνοντας από τον στεφοδότη Χριστό τα αμάραντα στεφάνια της παρθενίας, της ομολογίας και του μαρτυρίου. Εξαιρέτως έλαβε την ιδιαίτερη χάρη να θεραπεύει οφθαλμικές παθήσεις.
«Τιμή Μάρτυρος, μίμησις Μάρτυρος», λέει κάπου ο ιερός Χρυσόστομος. Κι εμείς, αγαπητοί μου αδελφοί, πρέπει να αναλογισθούμε τις αρετές της αγίας Παρασκευής και, όσο μπορεί ο καθένας μας, να αγωνισθούμε να τις μιμηθούμε. Να ξεχωρήσουμε τρεις: Την αγνότητα και σωφροσύνη της, τη θαυμαστή αγάπη της στον Θεό και τους ανθρώπους, που την οδήγησαν στην τρίτη, την ανδρεία ομολογία της Πίστης της.
Ζούμε σε μια εποχή εσχάτων χρόνων, που και οι τρεις αυτές αρετές τείνουν να εκλείψουν: Ψυχράνθηκε η αγάπη των πολλών στον Θεό και στον πλησίον μας. Κυριαρχεί η ιδιοτέλεια, η αδιαφορία, η ασπλαγχνία, η απιστία, η ανυποταξία στο θέλημα του Θεού. Απόρροια αυτών, το βύθισμα των ανθρώπων στην προσπάθεια να «χαρούν» τα αγαθά του κόσμου τούτου, τις σαρκικές ηδονές, νομίζοντας πως έτσι θα γεμίσουν το κενό της ψυχής τους. Μα, οι σαρκικές ηδονές μόνο οδύνες φέρνουν, ψυχικές και σωματικές, και θάνατο ψυχικό, και πολλές φορές, κρίμασι Θεού, και σωματικό. Και τέλος, στις μέρες μας κυριαρχεί η έλλειψη διάθεσης να ομολογούμε με θάρρος την Πίστη μας στην καθημερινή ζωή, σαν να ντρεπόμαστε που είμαστε χριστιανοί.
Αδελφοί, η μεγαλομάρτυς Παρασκευή μας καλεί, ιδιαίτερα σήμερα, στη μνήμη της, να μιμηθούμε τον βίο, τα έργα της. Να αγαπήσουμε ολόψυχα τον Θεό και τους αδελφούς μας· να γίνουμε κήρυκες της Πίστης μας σ᾽ αυτούς· να ζήσουμε με σωφροσύνη και εγκράτεια. Έτσι, θα λάβουμε πλούσια τη Χάρη του Θεού και τη βοήθεια των αγίων μας, και θα αξιωθούμε να απολαύσουμε την αιώνια ζωή, εν Χριστώ Ιησού, τω Κυρίω ημών, στον οποίο ανήκει, με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα, τιμή και προσκύνηση στους αιώνες των αιώνων. Αμήν!
Μία μοναδική συλλογή Παρακλητικών Κανόνων που έλειπε μέχρι σήμερα από τις εκκλησιαστικές εκδόσεις, πολλοί από τους Παρακλητικούς Κανόνες είτε δημοσιεύονται για πρώτη φορά, και μάλιστα ολοκληρωμένοι, είτε είναι σπάνιοι και άγνωστοι.
Σχετικά άρθρα με «Βίος της Αγίας Παρασκευής της Οσιοπαρθενομάρτυρος»:
Προσευχή για φωτιές και πυρκαγιές
Προσευχή αμαρτωλού
Γιατί αριθμός 666 και όχι κάτι άλλο;
Ο Θεός και η συνείδηση μας
Κύριε Παντοδύναμε, δέξου τη δέησή μου…
Προσθέστε Σχόλιο