Άγγελος Λάππας
Αγάπη στους εχθρούς μας;
«Πλην αγαπάτε τους εχθρούς υμών» (Λουκ. 6,35)
Η κορυφή της αγάπης (αγάπη στους εχθρούς μας)
Υπάρχουν εχθροί, που πρέπει να τους αγαπάμε, αλλά δεν τους αγαπάμε. Και υπάρχουν εχθροί, που δεν πρέπει να τους αγαπάμε, κι όμως εμείς όχι απλώς τους αγαπάμε, αλλά και τούς λατρεύουμε.
Από την κορυφή μικρού όρους κήρυξε ο Κύριος την υψηλή επί του Όρους ομιλία. Και από την υψηλή κορυφή αυτής της ομιλίας έδειξε την υψηλότερη κορυφή της αγάπης.
– Υπάρχει η πεζή, η συνηθισμένη αγάπη η αγάπη σαν φυσική κατάστασις η αγάπη σαν ένστικτο η αγάπη σαν φίλτρο η αγάπη σαν συγγένεια η αγάπη σαν συμφωνία η αγάπη η εύκολη. Συνοψίζεται στο «Με αγαπάς; Σε αγαπώ!».
Υπάρχει όμως και η δύσκολη αγάπη. Είναι η αγάπη στους εχθρούς.
Δεν υπήρχε στη γη αυτή η αγάπη. Την έφερε ο Ιησούς Χριστός. Ήταν κρυμμένη στον ουρανό. Εκείνος την κατέβασε στη γη. Ή μάλλον, αυτή η αγάπη, η προς τους εχθρούς αγάπη, αυτή κατέβασε απ’ τον ουρανό το Θεό στη γη και τον έκανε άνθρωπο.
«Εχθροί όντες κατηλλάγημεν τω Θεώ δια του θανάτου του υιού αυτού» (Ρωμ. 6,10).
Τη νέα αγάπη, σαν κορυφαία, σαν την υψηλότερη, τη σηματοδότησε για πρώτη φορά ο Κύριος με την προσταγή Του: «Πλην αγαπάτε τους εχθρούς υμών» (Λουκ. 6,35).
Απάτητη φαίνεται η κορυφή της αγάπης. Αλλ’ ο Κύριος δεν δείχνει απλώς θεωρητικά την κορυφή των κορυφών της αγάπης. Ο ίδιος πρώτος την ανεβαίνει. Ανεβαίνει μάλιστα φορτωμένος τα αμαρτήματα… της αγάπης!
Η αγάπη βέβαια, και μάλιστα η θεϊκή, δεν αμαρτάνει. Σηκώνει όμως τις αμαρτίες των άλλων, σαν να είναι δικά της αμαρτήματα.
Πως αλλιώς θα τα «άρη», θα τα ξεκολλήση από τους ώμους των ενόχων; Και φθάνει ο Χριστός, φορτωμένος τα αμαρτήματα των ανθρώπων, στην ακρώρεια της αγάπης, που είναι ο Σταυρός.
Σταυρός = αγάπη στους εχθρούς. Θυσία για τους εχθρούς.
Υπάρχουν εχθροί, που δεν πρέπει να τους αγαπάμε;
Όταν ο Χριστός είπε το «Πλήν αγαπάτε τους εχθρούς υμών» (Λουκ. 6,35), δεν έκανε διάκριση.
Δεν είπε π.χ., τους εχθρούς μας, όταν είναι Ευρωπαίοι, να τους αγαπάμε, όταν είναι Τούρκοι να μη τους αγαπάμε. Η αγάπη Του δεν σημαδεύει εξαιρέσεις. Σκεπάζει όλους.
Αλλά τότε πως είπαμε στην αρχή, ότι υπάρχουν εχθροί, που δεν πρέπει να τους αγαπάμε;
– Η αγάπη, όταν είναι αγάπη προσώπων, είναι αγάπη χωρίς σύνορα. Η καρδιά χωράει όλα τα πρόσωπα, όλους τους ανθρώπους ως εικόνες του Θεού, ως παιδιά του Θεού, και άρα αδελφούς μας.
– Δεν χωράει όμως όλα τα πράγματα δεν χωράει όλα τα ιδεολογήματα δεν χωράει όλες τις θεωρίες, Προ παντός δεν χωράει τα αμαρτωλά πάθη.
Προκειμένου για πράγματα και πάθη η καρδιά μας είναι αγάπη με σύνορα.
Προσθέστε Σχόλιο