Η χαρά της προσφοράς

Η χαρά της προσφοράς

Η ευτυχία να δίνεις – Η χαρά της προσφοράς

Ας δούμε λοιπόν σήμερα γιατί καθιστά τον πιστό περισσότερο ευτυχή το να δίνει παρά να παίρνει.

Είναι ελεύθερος από την πλεονεξία

Αυτός που δίνει δεν είναι προσκολλημένος στα υλικά αγαθά, είναι ελεύθερος από την πλεονεξία και τη φιλαργυρία.

Πόσες φιλονικίες και ταραχές και δίκες δεν έχουν γίνει εξαιτίας του πάθους της πλεονεξίας!
Πόσα μίση μεταξύ αδελφών για τη διανομή της πατρικής περιουσίας!
Πόσες απάτες, κλοπές, ληστείες και δολοφονίες, πόσοι πόλεμοι!
Πόσοι ποταμοί ανθρώπινου αίματος έχουν χυθεί στον βωμό του Μαμωνά!

Γι’ αυτό ο ίδιος Απόστολος στις επιστολές του χαρακτηρίζει την πλεονεξία ειδωλολατρία και «ρίζα πάντων των κακών» (βλ. Κολασ. γ’ 5, Α’ Τιμ. ς’ 10).

Ο άνθρωπος λοιπόν που έχει μάθει να δίνει, δεν στενάζει κάτω από την απάνθρωπη τυραννία αυτού του πάθους, που συνεχώς κεντρίζει τα θύματά του να κερδίζουν όλο και περισσότερα, τα παρασύρει σε άβυσσο αμαρτημάτων για την απόκτησή τους και τελικά τα οδηγεί στην αιώνια απώλεια.

Ζει τη χαρά της προσφοράς

Ακόμη περισσότερο, όποιος δίνει κατά το θέλημα του Θεού, όχι απλώς είναι απαλλαγμένος από τα δεινά της φιλαργυρίας, αλλά ζει μια αληθινά ανθρώπινη και ανώτερη ζωή.

Αναπνέει το οξυγόνο της αγάπης, ζει τη χαρά της προσφοράς.

Συμπονά τους άλλους και μετά χαράς τους βοηθά όσο μπορεί.

Διότι αυτό είναι ελεημοσύνη, γράφει ο μέγας κήρυκας της φιλανθρωπίας, ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, «το χαίροντα και νομίζοντα λαμβάνειν μάλλον ή διδόναι, ούτω παρέχειν» το να προσφέρεις με τέτοιο τρόπο, ώστε να χαίρεσαι και να θεωρείς ότι μάλλον παίρνεις παρά δίνεις (PG 51, 267).

Διότι όντως παίρνει αυτός που δίνει. Μαζεύει πνευματικούς θησαυρούς στον Ουρανό, από τα έργα της αγάπης που επιτελεί.

Όποιος δίνει λοιπόν, έχει βγει από την ασφυκτική φυλακή της φιλαυτίας του. Έχει ανακαλύψει τον πλησίον του, απολαμβάνει την ομορφιά της κοινωνίας της αγάπης και έχει ασάλευτη ελπίδα ότι θα κληρονομήσει τη Βασιλεία των Ουρανών.

Όλα αυτά γεμίζουν τη ζωή του και του δίνουν χαρά αναφαίρετη, άφθαρτη, αληθινή.

Γίνεται όμοιος με τον Θεό

Ο άνθρωπος της προσφοράς είναι άνθρωπος αγάπης και εξομοιώνεται με τον Θεό. Διότι «ο Θεός αγάπη εστί» (Α’ Ιω. δ’ 8).

Και τίποτε άλλο δεν μας εξομοιώνει περισσότερο με τον Θεό όσο η αγάπη.

Ο ίδιος ο Κύριος είπε:

«Γίνεσθε οικτίρμονες, καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί» (Λουκ. ς’ 36).

Αυτός που δίνει στο όνομα του Χριστού, έχει μοιάσει στον Θεό, έχει βρει τον Θεό, ζει τον Θεό, είναι παιδί Του αγαπημένο.

Έχει εμπιστευθεί τη ζωή του στα χέρια του μεγάλου Πατέρα, του Θεού, και απολαμβάνει την ιδιαίτερη προστασία Του και τις ευλογίες Του.

Περιοδικό «Ο Σωτήρ»,
15 Μαΐου 2018 Τεύχος 2177

Σχετικά άρθρα με «Η χαρά της προσφοράς»:

Να αγαπήσουμε ειλικρινά τον Κύριο
Πρώτα η βασιλεία του Θεού…
Ευαγγέλιο Κυριακής Γ´ Ματθαίου 17-6-2018
Ο γέροντας π. Ιάκωβος ο Τσαλίκης – Ο σύγχρονος όσιος
Η αληθινή ειρήνη βρίσκεται εντός της ψυχής μας