Ο Χριστός μας ζητάει αγάπη – Ο Χριστός ο Ασύγκριτος.
Σούπερ – αγάπη σημαίνει ν’ αγαπάς ένα πρόσωπο πάνω από όλα.
Οι άγιοι αγαπούσαν πάνω από όλα το πρόσωπο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Αυτή τη σούπερ – αγάπη απαιτεί ο Χριστός από όλους.
Λέγει: «Ο φιλών πατέρα ή μητέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος. Και ο φιλών υιόν ή θυγατέρα υπέρ εμέ, ουκ έστι μου άξιος» (Ματθ. 10,37).
Γιατί απαιτεί ο Χριστός έτσι κοφτά και σταράτα τέτοια σούπερ – αγάπη, να Τον αγαπάμε υπεράνω πάντων, πάνω από τον αδελφό μας, πάνω από το παιδί μας, πάνω από τον πατέρα μας, πάνω από τη μητέρα μας; Γιατί είναι τόσο απαιτητικός;
Διότι ο Ίδιος είναι η Υπεραγάπη. Ο Χριστός είναι ο «Υπέρ»! Πάνω από όλα.
Είναι ο Ασύγκριτος. Όλα τα έχει σε υπερθετικό βαθμό. Είναι Ασύγκριτος στην ουσία του. Είναι ο υπερούσιος.
– Πάνω απ’ το χρόνο, δηλαδή, ο υπέρχρονος.
– Πάνω από κάθε λάμψι, δηλαδή, ο υπέρλαμπρος.
– Πάνω από κάθε ψεύτικο θεό, δηλαδή, ο υπέρθεος.
– Πάνω από κάθε εξουσία, ο παντοδύναμος.
Αν σε μια πεδιάδα μπορούσαμε να βάλουμε τους θρόνους των εξουσιών του κόσμου, θα βλέπαμε ένα θρόνο να υπερέχη. Είναι ο θρόνος της αγάπης του Χριστού.
– Είναι θρόνος παγκοσμιόητας. Ενώ οι άλλοι θρόνοι περιορίζονται σ’ ένα σημείο του πλανήτη μας, ο θρόνος του Χριστού είναι παγκόσμιος.
– Είναι θρόνος αιωνιότητας. Ενώ οι άλλοι θρόνοι παληώνουν κι εξαφανίζονται στο διάβα του χρόνου, ο θρόνος του Χριστού δεν παληώνει ποτέ. Ο Χριστός είναι «υπεράνω πάσης αρχής και εξουσίας» (Εφέσ. 1,21).
– Είναι Ασύγκριτος όχι μόνο στο είναι Του, αλλά και στις ενέργειές Του ο Χριστός. Όλα «υπέρ» μας τα χαρίζει. Υπερβολικά, πλουσιοπάροχα. Δεν είναι τσιγγούνης ο Χριστός. Είναι αφειδώλευτος. Δίνει υπερβολικά τη χάρι Του.
Ο Χριστός μας ζητάει αγάπη
Ο απόστολος Παύλος, ο δέκτης και αναμεταδότης της θεϊκής αγάπης, μιλάει για «τον υπερβάλλοντα πλούτον της χάριτος αυτού» (Εφεσ. 2,7).
– Δίνει υπερβολικά τη χάρι Του σαν αντίβαρο της υπερβολικής δικής μας αμαρτίας.
– Αν κάτι ταιριάζη σ’ εμάς τους ανθρώπους, είναι το «σούπερ – αμαρτωλός».
– Αν κάτι ταιριάζει στο Χριστό, είναι το «σούπερ – δωρητής». «Ου επλεόνασεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις» (Ρωμ. 5,20).
– Δίνει υπερβολικά την ειρήνη. Αν ο κόσμος αφαιρή συνεχώς το οξυγόνο της ειρήνης, ο Χριστός δίνει άφθονη την ειρήνη, σ’ εκείνους φυσικά, που Τον δέχονται σαν Θεό της ειρήνης.
«Και η ειρήνη του Θεού η υπερέχουσα πάντα νουν φρουρήσει τας καρδίας ημών» (Φιλιπ. 4,7).
Προσθέστε Σχόλιο