Παρακλητικός Κανών Τριών Ιεραρχών

Ο Παρακλητικός Κανών Τριών Ιεραρχών Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου.

Ο Παρακλητικός Κανών Τριών Ιεραρχών Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου διαβάζεται στους Ιερούς Ναούς την ημέρα εορτής των Αγίων Τριών Ιεραρχών (30 Ιανουαρίου) η σε κάθε άλλη περίσταση.

Ο Ιερεύς: Ευλογητός ο Θεός ημών πάντοτε, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

Ο Αναγνώστης: Αμήν.

Ψαλμός ρμβ (142)

Κύριε, εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσόν μου εν τη δικαιοσύνη σου• και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά του δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πας ζων. ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γην την ζωήν μου, εκάθισε με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος και ηκηδίασεν επ εμέ το πνεύμά μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου, εν ποιήμασι των χειρών σου εμελέτων. διεπέτασα προς σε τας χείράς μου, η ψυχή μου ως γη άνυδρος σοι.

Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμά μου μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου απ εμού, και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον. ακουστόν ποίησον μοι το πρωί το έλεός σου, ότι επί σοι ήλπισα• γνώρισον μοι, Κύριε, οδόν, εν η πορεύσομαι, ότι προς σε ήρα την ψυχήν μου• εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, ότι προς σε κατέφυγον. δίδαξον με του ποιείν το θέλημά σου, ότι συ ει ο Θεός μου• το πνεύμά σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία. Ένεκεν του ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις με, εν τη δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου και εν τω ελέει σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι εγώ δούλός σου ειμι.

Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος α . Εξομολογείσθε τω Κυρίω, και επικαλείσθε το όνομα το άγιον αυτού.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος β . Πάντα τα έθνη εκύκλωσαν με, και τω ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτούς.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος γ . Παρά Κυρίου εγένετο αύτη, και έστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.

Είτα τα παρόντα Τροπάρια.
Ήχος δ . Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.

Ως οικονόμοι των σεπτών μυστηρίων, και βραβευταί των εκ Θεού χαρισμάτων, Βασίλειε, Γρηγόριε, Χρυσόστομε, λύσατε τον καύσωνα της αθλίας ψυχής μου, παύσατε τον κλύδωνα, των αγρίων παθών μου, και προς σοφίας κτήσιν αληθούς, δι’ εναρέτου ζωής με ιθύνατε.

Θεοτοκίον.

Ου σιωπήσομεν πότε, Θεοτόκε, τα, δυναστείας σου λαλείν οι αναξιοι• ει μη γαρ συ προίστασο πρεσβεύουσα, τις ημάς ερρύσατο εκ τοσούτων κινδύνων; Τις δε διεφύλαξεν έως νυν ελευθέρους; Ουκ αποστώμεν, Δέσποινα, εκ σου• σους γαρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών.

Ψαλμός ν (50)

Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημα μου•επί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισον με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστι διαπαντός. Σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα, όπως αν δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και νικήσης εν τω κρίνεσθαι σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην, και εν αμαρτίαις εκίσσησε με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσας μοι. Ραντιείς με υσσώπω, και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με, και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα.

Αποστρεψον το πρόσωπόν σου από των αμαρτιών μου και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με από του προσώπου σου και το πνεύμά σου το άγιον μη αντανέλης απ εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξον με. Διδάξω ανόμους τας οδούς σου, και ασεβείς επί σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου•αγαλλιάσεται η γλώσσά μου την δικαιοσύνην σου. Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσίν σου. Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν•ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία σου την Σιών, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ• τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα• τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριον σου μόσχους.

Παρακλητικός Κανών Τριών Ιεραρχών

Είτα ψάλλομεν τας Ωδάς του Κανόνος.
Ωδή α . Ήχος πλ. δ . Υγράν διοδεύσας.

Σωτήριοι φύλακες και φρουροί, εδείχθητε πάσιν, Ιεράρχαι θεοειδείς, Βασίλειε συν τω Γρηγορίω, και Χρυσοστόμω, ημάς περιέποντες.
Ως μύσται σοφίας της θεϊκής δεινών σοφισμάτων, της του πλάνου επιβουλής, Βασίλειε συν τω Γρηγορίω, και Χρυσοστόμω, ημάς εκλυτρώσασθε.
Ζωής κεκρυμμένης της εν Χριστώ, σοφοί δημηγόροι. των κρύφιων ημών παθών, νεκρώσατε τας επαναστάσεις, και προς ζωήν ημάς θείον εγείρατε.

Θεοτοκίον
Ο βίος μου πλήρης ώφθη δεινών, Πανύμνητε Κόρη, δια πλήθους αμαρτιών, συ ουν μη παρίδης με εις τέλος, αλλ’ επιστάσα το άλγος μου κούφισον.

Ωδή γ . Ουρανίας αψίδος…

Ιατροί θεηγόροι, πάθη ψυχών παύσατε και των καρδιών τας οδύνας, ημών ιάσασθε, τη μυστική δωρεά, μυσταγωγούντες αΰλως, ημάς προς ενάρετον, βίον και κρείττονα.
Του εχθρού την μανίαν, την καθ’ ημών λύσατε, μέγιστε Βασίλειε πάνυ, και θείε Γρηγόριε, και Ιωάννη κλεινέ, και εν ειρήνη απτώτω, και αγάπη άπαντας, ημάς συνάξατε.
Εκ πηγών σωτηρίου, ύδωρ ζωής άϋλον, τοις εν νοητή ούσι δόξη, πλουσίως βλύσατε, ως Ιεράρχαι σοφοί, και προς νομάς αφθαρσίας, τον λαόν ιθύνατε, τον περιούσιον.

Θεοτοκίον
Η απόφασις Κόρη, η κατ’ εμού ήγγικε, και η καταισχύνη προς θύραν, πρόδηλος έστηκεν, εγώ δε άφρων ων, τον αδελφόν κατακρίνω, οίμοι τι γενήσωμαι; συ ουν με λύτρωσαι.
Διασωσον Ιεραρχών ενθέων τριας αγία, εκ βιαίων και χαλεπών περιστάσεων, τους προσιόντας προφρόνως υμών τη σκέπη.
Επιβλεψον εν ευμενεία, πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν, και ίασαι της ψυχής μου το άλγος.

Αίτησις και το Κάθισμα. Ήχος β . Πρεσβεία θερμή

Προστάται θερμοί, και ευκλεείς ποιμάντορες, και πύργοι στερροί, ημών και αντιλήπτορες, Βασίλειε, Γρηγόριε, και Χρυσόστομε, μύσται ουράνιοι, εκ κινδύνων και πόνων οχληρών, ατρώτους ημάς διατηρήσατε.

Ωδή δ . Εισακήκοα Κύριε

Μυστηπόλοι ουράνιοι, προς μυσταγωγίαν σοφίας κρείττονος, εκ δεινών περιπλανήσεων, τας ψύχος ημών καθοδηγήσατε.
Αροτήρες του Πνεύματος, την κεχερσωμένην ταις παραβάσεσιν, γεωργήσατε καρδίαν μου, εν αυτή τα κρείττω κατασπείροντες.
Σωτηρίαν αιτήσατε, την κατά ψυχήν και σώμα μακάριοι, Ιωάννη και Γρηγόριε, συν τω Βασιλείω ημίν ένδοξοι.

Θεοτοκίον
Ως πιπτόντων ανόρθωσις, τον κατερραγμένον και απολλύμενον, σπεύσον σώσον με Πανάμωμε, φόρον μοι τον θείον πρυτανεύουσα.

Ωδή ε . Φώτισον ημάς

Άνωθεν ημάς, Ιεράρχαι παμμακάριστοι, εποπτεύσατε στοργή τη πατρική, την ζωήν ημών σεπτώς διαρρυθμίζοντες.
Ρώσιν αληθή, ώσπερ δρόσος αναψύχουσα, Ιεράρχαι, της Τριάδος λειτουργοί, ο σοφός υμών παρέχει λόγος άπασι.
Χείλη πονηρά, ω Βασίλειε μακάριε, και Γρηγόριε Χρυσόστομε σοφέ, τα λαλούντα καθ’ ημών άδικα φράγματα.

Θεοτοκίον
Ίασαι Αγνή, της ψυχής μου την κατάπτωσιν, και τον σάλον των πολλών μου πειρασμών, εις γαλήνην και ανάπαυσιν μετάβαλε.

Ωδή ς . Την δέησιν εκχεώ

Θεράποντες της Τριάδος πάνσοφοι, θεολόγε και Βασίλειε μάκαρ, και Ιωάννη κλεινέ Χρυσολόγε, την αληθή θεραπείαν βραβεύσατε, πρεσβευτικαίς υμών λιταίς, τοις τη σκέπη υμών καταφεύγουσιν.
Υπάρχοντες θησαυροί της χάριτος, ως ποικίλων αρετών υποφήται, τας πενομένας ημών διανοίας, του Παρακλήτου τω άρτω στηρίξατε, συν Βασιλείω τω Σοφώ, Θεολόγε κλεινέ και Χρυσόστομε.
Την άϋλον λειτουργίαν Άγιοι, αναφερόντες Θεώ εν υψίστοις, ιλαστηρίους θερμάς και δεήσεις, υπέρ ημών αναπέμπειν μη παύσησθε• τω Ζωοδότη Ιησού, όπως πάσης ρυσθώμεν κακώσεως.

Θεοτοκίον

Απείρανδρε Μαριάμ ολόφωτε, κοσμοπόθητε Πανύμνητε Κόρη, των επελθόντων μου ρύσαι κινδύνων, και της μελλούσης ανάγκης και θλίψεως, απάλλαξον με τον οικτρόν, όπως βίον διάγω ησύχιον.
Διασωσον Ιεραρχών ενθέων τριας Αγία, εκ βιαίων και χαλεπών περιστάσεων, τους προσιόντας προφρόνως υμών τη σκέπη.
Άχραντε, η διάλογου τον Λόγον ανερμηνεύτως, επ’ εσχάτων των ημερών τεκούσα δυσώπησον, ως έχουσα μητρικήν παρρησίαν.

Αίτησις και το Κοντάκιον
Ήχος β . Προστασία των Χριστιανών

Ιεράρχαι της Εκκλησίας θεοσοφοί, και φωστήρες της ευσεβείας θεοφωτοι, επισπεύσατε ως συμπαθείς εις την βοήθειαν ημών, μη ουν παρίδητε τας φωνάς, και τους εκ βάθους στεναγμούς, των βοώντων εκάστοτε. Βασίλειε θεοφάντορ, Γρηγόριε Θεολόγε, συν Ιωάννη τω κλεινώ, βοηθείτε ημίν πάντοτε.

Και ευθύς το Προκείμενον

Οι ιερείς σου Κύριε ενδύσονται δικαιοσύνην και οι όσιοί σου αγαλλιάσονται.
Στίχος. Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτών και εις το πέρατα της οικουμένης τα ρήματα αυτών.

Ευαγγέλιον. Εκ του κατά Ματθαίον (κεφ. Ε 14-19).

Είπεν ο Κύριος τοις εαυτού μαθηταίς• Υμείς έστε το φως του κόσμου• ου δύναται πόλι; κρυβήναι επάνω ορούς κειμένη• ουδέ καίουσι λύχνον και τιθέασιν αυτόν υπό τον μόδιον, αλλ’ επί την χνίαν, και λάμπει πάσι τοις εν τη οικία. Ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα και δοξάσωσι τον Πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς. Μη νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον νόμον η τους ποοφήτας, ουκ ήλθον καταλύσαι, αλλά πληρώσαι. Αμήν γαρ λέγω υμίν. Έως αν παρέλθη, ο ουρανός και η γη, ιώτα εν η μία κεραία ου μη παρέλθη από του νόμου, έως αν πάντα γένηται. Ος εάν ουν λύση μίαν των εντολών τούτον των ελαχίστων και διδάξη ούτω τους ανθρώπους, ελάχιστος κληθήσεται εν τη βασιλείς των ουρανών• ος δ’ αν ποιήση και διδάξη, ούτος μέγας κληθήσεται εν τη βασιλείς των ουρανών.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Ταις των διδασκάλων πρεσβείαις, Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη, των εμών εγκλημάτων.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ταις της Θεοτόκου πρεσβείαις, Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη, των εμών εγκλημάτων.

Στίχος: Ελεήμον, ελέησον με ο Θεός κατά το μέγα έλεός σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου.

Προσόμοιον. Ήχος πλ. β . Όλην αποθέμενοι

Άστρα φαεινότατα, της νοητής φωταυγείας, σάλπιγγες θεοπνενστοι, των υπέρ κατάληψιν αναβάσεων, χαλεπών θλίψεων, και ασθενημάτων, και ποικίλων παραπτώσεων, ατρώτους πάντοτε, άπαντας ημάς διασώζετε, πταισμάτων την συγχώρησιν, παρά του Χριστού, ημίν νέμοντες, συν τω Βασιλείω, Γρηγόριε, σοφίας ο φωστήρ, και Ιωάννης Χρυσόστομε, Εκκλησίας πρόβολοι.

Ο Ιερεύς:

Σώσον ο Θεός τον λαόν σου και ευλόγησον την κληρονομίαν σου• επισκεψαι τον κόσμον σου εν ελέει και οικτιρμοίς. Υψωσον κέρας Χριστιανών ορθοδόξων και καταπεμψον εφ’ ημάς τα ελέη σου τα πλούσια• πρεσβείαις της παναχράντου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας• δυνάμει του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού• προστασίαις των τιμίων επουρανίων Δυνάμεων Ασωμάτων• ικεσίαις του Τιμίου και Ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου• των αγίων ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων• ων εν Αγίοις Πατέρων ημών, μεγάλων ιεραρχών και οικουμενικών διδασκάλων Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Αθανασίου και Κυρίλλου, Ιωάννου του Ελεήμμονος, πατριαρχών Αλεξανδρείας.

Νικολάου του εν Μύροις, Σπυρίδωνος επισκόπου Τριμυθούντος, των Θαυματουργών• των αγίων ενδόξων μεγαλομαρτύρων Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, Δημητρίου του Μυροβλήτου, Θεοδώρων Τύρωνος και Στρατηλάτου, των ιερομαρτύρων Χαραλάμπους και Ελευθερίου, των αγίων ενδόξων και καλλινίκων Μαρτύρων. Των οσίων και θεοφόρων Πατέρων ημών. Των αγίων και δικαίων θεοπατόρων Ιωακείμ και ’Αννης. Του αγίου ……. (της ημέρας), και πάντων σου των Αγίων. Ικετεύομεν σε, μόνε πολυέλεε Κύριε. Επάκουσον ημών των αμαρτωλών δεομένων σου και ελέησον ημάς.

Ωδή ζ . Οι εκ της Ιουδαίας

Ιλασμόν των πταισμάτων, και ημών ακηράτων, καρποφορίανΠαρακλητικός Κανών Τριών Ιεραρχών σεμνήν, Βασίλειε τρισμάκαρ, Γρηγόριε Θεοφρον, και Χρυσόστομε Όσιε, τοις πεποιθόσιν υμίν βραβεύσαντες αξίως.
Γαλήνην την καρδίαν, ευκραές δε το σώμα, και την ψυχήν ιλαράν, Βασίλειε τρισμάκαρ, Γρηγόριε Θεοφρον, και Χρυσόστομε Όσιε, διατηρείτε αεί, ημών δί’ευτραγίας.
Ευσυμπάθητον τρόπον, ευπροσήγορον λόγον, και γνώμην θεοπειθή, φιλαλήθως, ημάς δι’ ευσεβείας, αξιώσατε Άγιοι, ως Ιεράρχαι σοφοί, ως μύσται των αρρήτων.

Θεοτοκίον
Ραντισμώ ζωηφόρω, των αΰλων χαρίτων, της σης κυρείας Αγνή, ψυχής μου την κακίαν, και πάσαν ρυπαρίαν, εκκαθάρασα έκπλυνον, ίνα υμνώ σε αεί, την Κεχαριτωμένην.

Ωδή η . Τον βασιλέα

Αμέμπτου βίου, θεοειδείς υποφήται, κυβερνήσατε ημάς δι’ εμμελείας, προς δικαιοσύνης, ενθέους αναβάσεις.
Συντετριμμένον, τη πονηρά με απάτη, ανορθώσατε ως θείοι Ιεράρχαι, και την της ψυχής μου, ιάσασθε οδύνην.
Ιερομύσται, της υπέρ νουν επιπνοίας, ιερώσατε ημών τας διανοίας, τη εκφαντορία, της θείας ευδοκίας.

Θεοτοκίον
Μεμολυσμένον, τη των παθών εργασία αποκάθαρον τον νουν μου Θεοτόκε, και της ενεστώσης, ρύσαι με καταδίκης.

Ωδή θ . Κυρίως Θεοτόκον

Οι φίλοι του Σωτήρος, Βασίλειε παμμάκαρ, και Ιωάννη και θείε Γρηγόριε, της των χειρόνων φιλίας, ημάς λυτρώσασθε.
Υψώσατε τας χείρας υμών τη Τριάδι, ω θεηγόροι Πατέρες τρισμέγιστοι, υπέρ υμών των αινούντων, υμών την έλλαμψιν.
Υδάτων ψυχοτρόφων, Βασίλειε Θεοφρον, και Χρυσολόγε και θείε Γρηγόριε, τας ζωτικάς επιρροίας, ημίν ομβρήσατε.

Θεοτοκίον
Υφέρπων μοι δολίως, ο ανθρωποκτόνος, τας πονηράς υπολήψεις εκχέει μοι, αλλά τούτου το θράσος, Παρθένε συντριψον.
Άξιον έστιν ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον, και Μητέρα του Θεού ημών• την τιμιωτέραν των Χερουβίμ, και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον, σε μεγαλύνομεν.
Την υψηλοτέραν των ουρανών, και καθαρωτέραν λαμπηδόνων ηλιακών, την λυτρωσαμένην ημάς εκ της κατάρας, την Δέσποιναν του κόσμου, ύμνοις τιμήσωμεν.

Και τα Μεγαλυνάρια.

Τους της ευσεβείας καθηγητάς, και της εκκλησίας, νυμφοστόλους και οδηγούς, συν τω Βασιλείω, Γρηγόριον τον Μέγαν, και Ιωάννην άμα, ύμνοις τιμήσωμεν.
Χαίρετε σοφίας μυσταγωγοί, και των απορρήτων, δημηγόροι υφηγηταί, χαίρετε δογμάτων, οι ρήτορες των θείων, φωστήρες οικουμένης, Πατέρες μέγιστοι.
Βάσις ο Βασίλειος των πιστών, γρήγορον δε στόμα, ο Γρηγόριος του Χριστού, χάριν δε προχέων, ο Ιωάννης ώφθη. Υμνήσωμεν ουν πάντες, τούτων την ένωσιν.
Χαίροις θεηγόρε σεπτή Τριας, Βασίλειε Πάτερ, και Γρηγόριε Ιερέ, συν τω Ιωάννη, τω όντι χρυσολόγω, Τριάδος της Αγίας, λαμπροί εκφάντορες.
Έλλαμψιν αιτήσατε εκ Θεού, και πταισμάτων λύσιν, και κινδύνων αποφυγήν, ημίν δωρηθήναι, τοις ατενώς ορώσιν, υμών τη μεσιτεία, Πατέρες Όσιοι.
Σύνεσιν εν βίω καρποφορείν, και εύσχημον τρόπον, και αγάπην ειλικρινή, ρεύσατε ενθέως, υμών ταις προστασίαις, πατέρες πρωτοπόροι, ημάς δεόμεθα.
Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η δωδεκάς, οι Αγίοι πάντες, μετά της Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εις το σωθήναι ημάς.

Το Τρισάγιον

Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρεις φορές)
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Παναγία τριας, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρισον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επισκεψε και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματός σου.
Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημά Σου ως εν ουρανό και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Τροπάριον. Ήχος α .

Τους τρεις μεγίστους φωστήρας της τρισηλίου Θεότητος, τους την Οικουμένην ακτίσι, δογμάτων θείων πυρσεύσαντας, τους μελιρρύτους ποταμούς της σοφίας, τους την κτίσιν πάσαν, θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας, Βασίλειον τον μέγαν, και τον Θεολόγον Γρηγόριον, συν τω κλείνω Ιωάννη, τω την γλώτταν χρυσορρήμονι. Πάντες οι των λόγων αυτών ερασταί, συνελθόντες ύμνοις τιμήσωμεν, αυτοί γαρ τη Τριάδι υπέρ ημών αεί πρεσβεύουσιν.

Ο Ιερεύς ως έθος μνημονεύει των υπέρ ων η παράκλησις.
Εν τη απολύσει ψάλλομεν το παρόν προσόμοιον.
Ήχος β . Ότε εκ του ξύλου σε νεκρόν.

Πάσης σκοτοδίνης των παθών, και καταφοράς κακοτρόπου, και πονηράς αγωγής, άπαντας λυτρώσασθε ημάς μακάριοι, θεοφάντορ Βασίλειε, Γρηγόριε θείε, και κλεινέ Χρυσόστομε, Χριστού θεράπονποντες, γνώσει δε υμών των δογμάτων, χάριν φωτισμού σωτηρίου, λάμψατε αισίως ταις ψυχαίς ημών.

Ήχος πλ. δ .
Δέσποινα προσδεξαι, τας δεήσεις των δούλων σου, και λύτρωσαι ημάς, από πάσης ανάγκης και θλίψεως.

Ήχος β .
Την πάσαν ελπίδα μου, εις σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, φύλαξον με υπό την σκέπην σου.

Ο Ιερεύς: Δι’ ευχών των αγίων πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.

Και μη ξεχνάτε! Εγγραφείτε στο Ενημερωτικό μας Δελτίο για να μαθαίνετε νέα και ενημερώσεις…

Ενημερωτικο Δελτιο

Σχετικά άρθρα με «Παρακλητικός Κανών Τριών Ιεραρχών»:

Προσευχήσου στο Θεό για τον αδερφό σου
Παρακλητικός Κανών Αγίου Ιωάννου Προδρόμου
Προσευχή όταν ταξιδεύουμε
Προσευχή για τη νέα χρονιά
Παρακλητικός Κανών Αγίων Αναργύρων

Ακολουθήστε μας:
facebook twitter googleplus instagram