Άγγελος Λάππας
Ύμνος στην πανσέβαστο Παρθένο
Κλαίω και σκυθρωπάζω και οδύρομαι, το φοβερόν εννοών λογοθέσιον, μη κεκτημένος εκ τω έργων μου μικράν απολογίας αφορμήν ο δείλαιος.
Διο πριν φθάση με το τέλος δέομαι, προ του θανάτου, Κόρη, και της Κρίσεως, προ του με τα ευθύνας διεισπράττεσθαι, ως Αγαθή πταισμάτων εκκαθάρισον.
Χερουβικός παναληθώς γεγένησαι θρόνος, ως υπερτέρα πάσης κτίσεως. Σοι γαρ ο Λόγος του Θεού εσκήνωσε, την φύσιν ημών θέλων αναπλάσασθαι.
Εκ Σου δε σαρκοφόρος εξελήλυθε και σταύρωσιν και θάνατον υπέμεινε, και αναστάς εκ των νεκρών ως δυνατός, ζωήν την αιωνίαν εδωρήσατο.
Ως καταλλάξασαν ημάς προς τον Θεόν τους πρώην κατακρίτους, Μητροπάρθενε, ευχαριστούντες πάντες Σοι κραυγάζομεν, λύσιν πταισμάτων δίδου, Αειπάρθενε.
Αγίου Νεκταρίου Επισκόπου Πενταπόλεως
Κομποσχοίνια Δάκρυα Παναγίας ΕΔΩ
Και μη ξεχνάτε! Εγγραφείτε στο Ενημερωτικό μας Δελτίο για να μαθαίνετε νέα και ενημερώσεις…
Σχετικά άρθρα με «Ύμνος στην πανσέβαστο Παρθένο»:
Καλή Παναγιά – Δεκαπενταύγουστος
Νηστεία Δεκαπενταυγούστου
Μύρον εκκενωθέν – Βιβλίο για τον Άγιο Παΐσιο
Παναγίες στην Ελλάδα (Μικρό οδοιπορικό)
Γιατί λέμε ότι η Παναγία Κοιμήθηκε;
Δεκαπενταύγουστος ο ιερός…
Προσθέστε Σχόλιο