Άγγελος Λάππας
Μύρον εκκενωθέν – Βιβλίο για τον Άγιο Παΐσιο
Νέο βιβλίο για τον Άγιο Παΐσιο «Μύρον εκκενωθέν – Ελκυόμενοι από το άρωμα του Αγίου Παϊσίου»
Μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις της Ιεράς Μονής Αγίου Ιλαρίωνος Πρόμαχοι Αριδαίας το νέο βιβλίο του Ιερομονάχου Παϊσίου με τίτλο «Μύρον εκκενωθέν – Ελκυόμενοι από το άρωμα του Αγίου Παϊσίου».
Ο Ιερομόναχος Παΐσιος συνεπής στην υπόσχεση που έδωσε στο αρχικό του βιβλίο «Α εωράκαμεν και ακηκόαμεν – Οι αναμνήσεις μου από τον Άγιο Παΐσιο», φέρνει κοντά μας το καινούργιο βιβλίο για την ζωή του Αγίου Παϊσίου «Μύρον εκκενωθέν – Ελκυόμενοι από το άρωμα του Αγίου Παϊσίου».
Το φως της δημοσιότητας βλέπουν νέα και άγνωστα περιστατικά από την ζωή του Αγίου Παϊσίου τα οποία έχουν καταγραφεί από το πνευματικό του παιδί Ιερομόναχο Παΐσιο.
Ο Ιερομόναχος Παΐσιος έζησε κοντά στον Άγιο 24 ολόκληρα χρόνια και ήταν ένας εκ των πλησιεστέρων ανθρώπων του Αγίου.
Έλεγε ο Άγιος στον Ιερομόναχο Παΐσιο: «Καλά θα ήταν, παπά, να μπαίναμε στην πρέσσα και οι δύο και να έβγαινε ένας σωστός Παΐσιος»…
Στο βιβλίο αυτό ο Ιερομόναχος Παΐσιος αποτυπώνει τα σοφά λόγια του Αγίου μέχρι και τα χαριτωμένα του αστεία, και από τα θεία του κατορθώματα μέχρι και τις πιο απλές κινήσεις του.
ISBN: 9788365594365
Διαστάσεις: 15 x 21 εκ
Σελίδες: 142
Για αγορά του Βιβλίου πατήστε παρακάτω:
Λίγα λόγια από τον πρόλογο του βιβλίου «Μύρον εκκενωθέν – Ελκυόμενοι από το άρωμα του Αγίου Παϊσίου»:
Αλήθεια, πόσο χαίρεται η ψυχή μου, που ασχολούμαι με τον Γέροντα, και το κυριώτερο, που αισθάνομαι κοινωνία μαζί του, καθώς και με όλους τους αδελφούς μου, που μελετάνε τα λόγια τούτα.
Πόσο όμορφα είναι, όταν υπάρχει η κοινωνία αυτή, και πόσο την επιθυμούσε και την επιδίωκε ο Γέροντας! Γι’ αυτό μου έλεγε κάποτε, εκφράζοντας την πολλή του αγάπη και ταπείνωση: «Καλά θα ήταν, παπά, να μπαίναμε στην πρέσσα και οι δύο και να έβγαινε ένας σωστός Παΐσιος». Για τον ίδιο λόγο ήθελε να έχουμε και το ίδιο όνομα και όλα κοινά, και να μην ξεχωρίζη σε τίποτε αυτός, που ήταν πιο μπροστά από όλους, άφθαστος και αμίμητος.
Ω, πάτερ, πάτερ! Πόσες ευλογίες, πόση αγάπη! Και εγώ τι έκανα, τι κάνω; Θα έπρεπε να είχα διαλυθή, και παραμένω αναίσθητος, αναξίως φέρων το άγιον όνομά σου.
Πολλοί άνθρωποι μακαρίζουν εμάς, που είχαμε την ευλογία να είμεθα κοντά του. «Τι τυχεροί που είστε!» μας λένε. Και όντως ήταν μεγάλη ευλογία, η μεγαλύτερη στην ζωή μας! Δεν αρκεί όμως αυτό, αν δεν του μοιάξουμε κιόλας, όσο βέβαια είναι δυνατόν αν δεν συγγενέψουμε μαζί του. Έρχεται τώρα στον νου μου ο τελευταίος του λόγος σε μένα: «Κύτταξε, όσο μπορείς, να καλλιεργήσης την πνευματική αρχοντιά, γιατί κυρίως με αυτήν συγγενεύει κανείς με τον Χριστό». Αυτή η Αρχοντιά περισσότερο από όλα τα άλλα χαρακτήριζε τον Γέροντα κι εμείς κοντά του μάθαμε τι είναι και τι σημαίνει η όμορφη αυτή λέξη. Και αυτήν την Αρχοντιά πλαισίωναν πλήθος άλλα καλά: φιλότιμο, θυσία, θεία συστολή και μία άλλου είδους σπάνια λεβεντιά.
Προσθέστε Σχόλιο